Jak wygląda jeżozwierz
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta? Jeżatka afrykańska Atherurus africanus Jeżatka afrykańska Atherurus africanus to gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzy. Jeżatka azjatycka Atherurus macrourus Jeżatka azjatycka Atherurus macrourus to gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzowatych.
Jeżozwierz afrykański Hystrix cristata Jeżozwierz to gryzoń z rodziny jeżozwierzy. Jeżozwierz indyjski Hystrix indica Jeżozwierz indyjski Hystrix indica to gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzowatych. Jeżozwierz malajski Hystrix brachyura Jeżozwierz malajski Hystrix brachyura to gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzowatych.
Jeżozwierz jeżozwierz Hystrix africaeaustralis Jeżozwierz południowoafrykański Hystrix africaeaustralis to gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzowatych. Zdjęcia - galeria Galeria ta zawiera zdjęcia gatunków opisywanych w tym artykule. Struktura zagrożenia wymarciem wszystkie wymienione gatunki rodziny.
Ile śpią ssaki? Stanowi to skutek konkurencji z potomstwem z poprzedniego miotu. Dlatego też średnia przerwa pomiędzy dwoma odchowanymi miotami wynosi dni [21]. Wiek, w jakim jeżozwierzowate te wygląda dojrzałość płciową, zależy od płci. U samic dzieje się to w okresie pomiędzy dziewięcioma miesiącami a rokiem i czterema jak [18] średnio w wieku dni [23].
Natomiast samce dojrzewają, licząc od ośmiu miesięcy do wieku dwa razy starszego [18] średnio dni [23]. Przed przystąpieniem do rozrodu młode zwierzęta muszą zmienić miejsce życia [16]. Stwierdzono bowiem, że prowadzące grupowy tryb życia samice nie rozmnażają się pomimo obecnych cykli jajnikowych.
Natomiast usunięte z grupy mogą przystąpić do rozrodu [21]. Całkowita długość życia osobnika tego gatunku wynosi zwykle lat [18] [19]. W niewoli może dożyć nawet 20 lat [21]. Maksymalnie zanotowano wiek 23,1 roku [23]. Wśród drapieżników polujących na ten gatunek wymienia się duże kotowatehienowateduże ptaki drapieżne [18].
Jeżozwierz w Polsce
Stanowi także cel polowań człowieka [8]. Podobnie, jak jego krewniacy, ten gatunek jeżozwierza nie należy do łatwych zdobyczy. Jest dość płochliwy [22]. Zaniepokojony zamiera w bezruchu, strosząc swe kolce [18]odpadające w kontakcie z agresorem [18]. Następnie zaś poczyna biegać w tył i na boki [16]strasząc przeciwnika kolczastym owłosieniem.
Jeśli może, ucieka do nory, odwracając się kolcami w stronę wejścia [18] [19]. Zwierzę występuje pospolicie [8] [21]. Jego liczebność nie ulega zmianom [8]. Badania opierające się wygląda ustalaniu wieku zwierzęcia dzięki stanowi jego zębów jeżozwierz, że struktura wiekowa populacji jest stabilna [21].
Przez długi czas uczonych nurtowała kwestia, w jaki sposób regulowana jest liczebność gatunku. Ponieważ osiąga ona tylko taki poziom, jaki może wyżywić środowisko, wydaje się, że jak naturalny ujemnie koreluje z zagęszczeniem osobników. Wydaje się, że rozród ograniczają głównie sezonowość okresu rozrodczego, monogamia i życie w grupach w początkowych okresie życia.
Stwierdzono, że przy mniejszym zagęszczeniu osobników młode prędzej opuszczają rodziców. Natomiast do najważniejszych czynników biorących udział w autoregulacji liczebności gatunku zaliczono wiek, w którym nowe pokolenie dochowuje się swego pierwszego miotu, a także śmiertelność młodych [21].
Czy kolce jeżozwierza są trujące
Nie wymienia się poważnych zagrożeń dla gatunku. Chociaż pada on ofiarą polowań, skorzystał na ekspansji ludzkiej i rozwoju rolnictwa, stając się szkodnikiem upraw [8]. Także zmniejszenie populacji polujących nań jak kotów sprzyja gatunkowi [16]. Gatunek zamieszkuje liczne parki narodowe i obszary chronione.
Jeżozwierza tego spotyka się też w Tembe Elephant Park [22]. Panuje pogląd, że jeżozwierze potrafią strzelać swoimi kolcami, co nie jest zgodne z prawdą [29]. Obecnie traktuje się gatunek jako szkodnika, pojawia się bowiem często na plantacjach, gdzie nie tylko zjada uprawiane rośliny, ale także kopie dziury, wyrządzając o wiele większe szkody [18].
Jest on także obiektem polowań, a jego mięso, zwłaszcza wśród jeżozwierz ludności [16]ceni się za delikatność [19]. Natomiast kolce służą tubylcom do wyrobu biżuterii i innych przedmiotów dekoracyjnych [16]. Zwierzę spotyka się w niewoli. Do unieruchamiania go używa się mieszaniny chlorowodorków wygląda i zolazepamu.
Jeżozwierz jest raczej ciemno ubarwiony z akcentami jasnymi kolce są często dwukolorowe. Przednia część ciała i pyszczek są ciemnobrązowe, ciemnoszare lub czarne. Im bliżej ogona, tym dłuższe i jaśniejsze kolce. Niezmiernie rzadko zdarza się biały osobnik.
Przedstawiciel rodzaju – jeżozwierz afrykański (H. cristata) Systematyka: Domena: eukarionty. Królestwo: zwierzęta. Typ: strunowce. Podtyp kręgowce. Gromada: ssaki. Podgromada żyworodne. Infragromada łożyskowce. Rząd: gryzonie. Podrząd jeżozwierzowce. Infrarząd jeżozwierzokształtne (bez rangi) incertae sedis: Rodzina.
Łapy są krótkie, ale mocno owłosione. Oczy małe, ciemne.
Niektóre gatunki np. Razem z nim i z kapibarą Hydrochoerus hydrochaeris jeżozwierz tworzy trio największych żyjących gryzoni największa jest kapibara. Jeżozwierz to typowy roślinożerca: zjada liście, gałązki, rośliny takie jak tulejnik czy koniczyna. Zimą straty substancji odżywczych rekompensuje sobie spożywaniem kory drzew.
Ursony wspinają się na drzewa w poszukiwaniu pokarmu, natomiast jeżozwierz afrykański Hystrix cristata w ogóle nie wspina się — szuka jedzenia na ziemi. Zwierzęta te prowadzą raczej nocny tryb życia, ale czasem żerują za dnia. W Kenii jeżozwierze uznawane są za szkodniki i stały się przysmakiem tubylców.
Kiedy samiec chce zdobyć partnerkę, buduje norę 5 razy większą niż zazwyczaj, aby zrobić na niej wrażenie. Samiec spryskuje swą wybrankę moczem i paraduje przed nią, dzwoniąc swoimi kolcami. Kiedy samica nie jest gotowa do kopulacji, strząsa z siebie mocz i odchodzi. W przypadku zgody, przed stosunkiem płciowym, samica wywija swój ogon, zakrywając kolce, aby nie pokaleczyć partnera.
Samica wydaje jeden miot rocznie.
Kolce jeżozwierza cena
Ciąża trwa ok. Gatunki nadrzewne zamieszkują kontynent amerykański i są świetnymi wspinaczami spędzającymi większość czasu na drzewach. Rodzaj Coendou obejmuje jeżozwierze zamieszkujące obszar Amazonii. Coendou prehensilis to nadrzewny lub brazylijski jeżozwierz. Jego nazwa nawiązuje do chwytnego ogonaktóry ułatwia wspinaczkę.
Jest zwierzęciem nocnym i samotnym, wchodzącym w interakcje z innymi osobnikami tego rodzaju tylko w okresie lęgowym lub w walkach międzygatunkowych.
W rzeczywistości zwierzęta te emitują sygnały węchowe, aby ostrzec potencjalnych konkurentów o ich obecności, a hałas ich kolidujących kolców jest również używany jako sygnał onieśmielający. W ciągu dnia odpoczywają na wysokości około sześciu metrów 20 stóp na drzewach. W nocy stają się bardziej aktywne i szukają pożywienia. Ich dieta jest głównie roślinożerna, oparta na delikatnych liściach, łodygach, owocach, kwiatach, korzeniach i korze.
Jeżozwierz brazylijski jest gatunkiem średniej wielkości, ma około 55 centymetrów 21 cali długości. Natomiast usunięte wygląda grupy mogą przystąpić do rozrodu [21]. Całkowita długość życia osobnika tego gatunku wynosi zwykle lat [18] [19]. W niewoli może dożyć nawet jeżozwierz lat [21].
Maksymalnie zanotowano wiek 23,1 roku [23]. Wśród drapieżników polujących na ten gatunek wymienia się duże kotowatehienowateduże ptaki drapieżne [18]. Stanowi także cel polowań człowieka [8]. Podobnie, jak jego krewniacy, ten gatunek jeżozwierza nie należy do łatwych zdobyczy.
Jest dość płochliwy [22]. Zaniepokojony zamiera w bezruchu, strosząc swe kolce [18]odpadające w kontakcie z agresorem [18]. Następnie zaś poczyna biegać w tył i na boki [16]strasząc przeciwnika kolczastym owłosieniem. Jeśli może, ucieka do nory, odwracając się kolcami w stronę wejścia [18] [19].
Zwierzę występuje jak [8] [21]. Jego liczebność nie ulega zmianom [8]. Badania opierające się na ustalaniu wieku zwierzęcia dzięki stanowi jego zębów wykazały, że struktura wiekowa populacji jest stabilna [21]. Przez długi czas uczonych nurtowała kwestia, w jaki sposób regulowana jest liczebność gatunku. Ponieważ osiąga ona tylko taki poziom, jaki może wyżywić środowisko, wydaje się, że przyrost naturalny ujemnie koreluje z zagęszczeniem osobników.
Wydaje się, że rozród ograniczają głównie sezonowość okresu rozrodczego, monogamia i życie w grupach w początkowych okresie życia.
Jeżozwierzowate -
Stwierdzono, że przy mniejszym zagęszczeniu osobników młode prędzej opuszczają rodziców. Natomiast do najważniejszych czynników biorących udział w autoregulacji liczebności gatunku zaliczono wiek, w którym nowe pokolenie dochowuje się swego pierwszego miotu, a także śmiertelność młodych jeżozwierz.
Nie wymienia się poważnych zagrożeń dla gatunku. Chociaż pada on ofiarą polowań, skorzystał na ekspansji ludzkiej i rozwoju rolnictwa, stając się szkodnikiem upraw [8]. Także zmniejszenie populacji polujących nań wielkich kotów sprzyja gatunkowi [16]. Jak zamieszkuje liczne parki narodowe i obszary chronione.
Jeżozwierza tego spotyka się też w Tembe Elephant Park [22]. Panuje pogląd, że wygląda potrafią strzelać swoimi kolcami, co nie jest zgodne z prawdą [29]. Obecnie traktuje się gatunek jako szkodnika, pojawia się bowiem często na plantacjach, gdzie nie tylko zjada uprawiane rośliny, ale także kopie dziury, wyrządzając o wiele większe szkody [18].
Jest on także obiektem polowań, a jego mięso, zwłaszcza wśród miejscowej ludności [16]ceni się za delikatność [19]. Natomiast kolce służą tubylcom do wyrobu biżuterii i innych przedmiotów dekoracyjnych [16]. Zwierzę spotyka się w niewoli. Do unieruchamiania go używa się mieszaniny chlorowodorków tiletaminy i zolazepamu.
Eksperci uznają ją za odpowiednią do tego celu, chociaż spowodowała śmierć 1 samca na 31 badanych jeżozwierzy [30]. Spis treści przypnij ukryj. Artykuł Dyskusja. Czytaj Edytuj Edytuj kod źródłowy Wyświetl historię. Narzędzia Narzędzia. Drukuj lub eksportuj. W innych projektach.